જેમાં ન્યાયાધીશ સૂર્યકાંત અને એન. કોટિશ્વર સિંહની બેન્ચે પૂછ્યું કે તમિલનાડુના વિદ્યાર્થી, જે તેના ઓલ-ઇન્ડિયા રેન્કના આધારે ઉત્તરાખંડની સરકારી મેડિકલ કોલેજમાં એમબીબીએસ અભ્યાસક્રમમાં પ્રવેશ મેળવે છે અને મુખ્યત્વે અંગ્રેજીમાં દવા શીખે છે, તેને રાજ્યના દુર્ગમ વિસ્તારોમાં સેવા આપવાનું કહેવાનો શું અર્થ છે? બેન્ચે કહ્યું કે શું તે દૂરના ગામડાઓ અને દુર્ગમ વિસ્તારોમાં દર્દીઓ સાથે વાતચીત કરી શકશે અને તેમની સારવાર કરી શકશે? સિવિલ સેવકો અને અન્ય વિષય નિષ્ણાતોના આંતર-રાજ્ય વિનિમય માટે આ એક પ્રશંસનીય ખ્યાલ છે. જો કે, રાજ્ય તેના પ્રદેશની સરકારી કોલેજમાંથી એમબીબીએસ કરતા બિન-રાજ્ય અખિલ ભારતીય ક્વોટાના વિદ્યાર્થીઓ માટે ગ્રામીણ સેવા નક્કી કરી શકતું નથી. તેના માટે એક સમાન નીતિગત નિર્ણયની જરૂર છે, જેના માટે કેન્દ્ર સરકાર સક્ષમ અધિકારી છે.

ઉત્તરાખંડ સરકારના 2009ના નીતિગત નિર્ણય મુજબ, એઆઈક્યુ વિદ્યાર્થીએ તેની મેડિકલ કોલેજમાંથી એમબીબીએસ અભ્યાસક્રમ પૂર્ણ કર્યા પછી પાંચ વર્ષ સુધી ગ્રામીણ વિસ્તારોમાં સેવા આપવાનું વચન આપતા 30 લાખ રૂપિયાના બોન્ડ પર સહી કરવી જરૂરી હતી. તેમાં એ પણ શરત મૂકવામાં આવી હતી કે જો એઆઈક્યુ વિદ્યાર્થી રાજ્યમાં ફરજિયાત ગ્રામીણ સેવા ન કરે તો તેણે 15,000 રૂપિયાને બદલે 2.2 લાખ રૂપિયા વાર્ષિક ફી ચૂકવવી પડશે.