રિપોર્ટમાં કહેવામાં આવ્યું છે કે 2024 એ પહેલું વર્ષ હતું જ્યારે વૈશ્વિક સરેરાશ તાપમાન 1850-1900 ના પાયાના સ્તર કરતા 1.5 ડિગ્રી સેલ્સિયસ વધારે હતું. આ તે સમયગાળો હતો જ્યારે માનવ પ્રવૃત્તિઓ, જેમ કે અશ્મિભૂત ઇંધણ (કોલસો, તેલ, ગેસ) બાળવાથી આબોહવા પર ગંભીર અસર થવા લાગી ન હતી. ૨૦૧૫ના પેરિસ ક્લાઈમેટ કોન્ફરન્સમાં, દેશોએ વૈશ્વિક તાપમાનમાં વધારાને ૧.૫ ડિગ્રી સેલ્સિયસ સુધી મર્યાદિત રાખવાનો ધ્યેય નક્કી કર્યો હતો, જેથી આબોહવા પરિવર્તનની સૌથી ખતરનાક અસરો ટાળી શકાય.

પેરિસ કરારમાં ૧.૫ ડિગ્રી સેલ્સિયસ મર્યાદાનો અર્થ લાંબા સમય (૨૦-૩૦ વર્ષ) દરમિયાન તાપમાનમાં કાયમી વધારો થાય છે. આ વર્ષે બધા દેશોએ ૨૦૩૧-૨૦૩૫ માટે તેમની નવી રાષ્ટ્રીય ક્લાઈમેટ યોજનાઓ (એનડીસીએસ) સંયુક્ત રાષ્ટ્ર ક્લાઈમેટ ચેન્જ ઓફિસને સબમિટ કરવાની રહેશે. આ યોજનાઓનો સામૂહિક ધ્યેય તાપમાનમાં વધારાને ૧.૫ ડિગ્રી સેલ્સિયસ સુધી મર્યાદિત રાખવાનો છે.

૨૦૨૫ થી ૨૦૨૯ સુધી દર વર્ષે સરેરાશ વૈશ્વિક તાપમાન ૧૮૫૦-૧૯૦૦ કરતા ૧.૨ થી ૧.૯ ડિગ્રી સેલ્સિયસ વધુ રહેવાની ધારણા છે.આ સમયગાળા દરમિયાન ઓછામાં ઓછા એક વર્ષમાં તાપમાન ૧.૫ ડિગ્રી સેલ્સિયસથી વધુ થવાની શક્યતા ૮૬ ટકા છે. સમગ્ર 5 વર્ષ દરમિયાન સરેરાશ તાપમાન 1.5 ડિગ્રી સેલ્સિયસથી વધુ રહેવાની 70 ટકા શક્યતા છે.